Św. Arnold Janssen

ur. 5 listopada 1837 w Goch, zm. 15 stycznia 1909 w Steyl – obecnie dzielnica Venlo

Arnold Janssen został beatyfikowany 19 października 1975 przez papieża Pawła VI a kanonizowany 5 października 2003 (razem z Józefem Freinademetzem) przez Jana Pawła II.

Święty Ojciec Arnold Janssen (1837-1909) napełniony i prowadzony przez Ducha Świętego powołał do istnienia trzy Zgromadzenia zakonne o charyzmacie misyjnym. Panujący w Niemczech w tamtym czasie Kulturkampf, nie należał do sprzyjających okoliczności. by podjąć nową misyjną inicjatywę, zwłaszcza dotyczącą założenia nowego Zgromadzenia.  Bezgraniczne zaufanie Bożej Opatrzności i ponadludzka odwaga, pozwoliły Założycielowi podążać za wewnętrznym przekonaniem: „Owszem, żyjemy w czasach, kiedy wiele rzeczy odchodzi w przeszłość, dlatego właśnie trzeba tworzyć coś nowego”.

Zaniepokojony faktem, że 2/3 ludzkości nie zna Chrystusa, powołał do życia w 1875 roku - Zgromadzenie Słowa Bożego (Księża Werbiści), które przygotowuje kapłanów i braci do życia misyjnego. Widząc ogromną potrzebę serca i rąk kobiety na terenach misyjnych zwłaszcza wśród kobiet, dziewcząt i dzieci, utworzył w 1889 roku - Zgromadzenie Misyjne Służebnic Ducha Świętego. Zdając sobie sprawę z tego, że dwom czynnym Zgromadzeniom jest bardzo potrzebne zaplecze modlitewne, założył w 1896 roku - Zgromadzenie Służebnic Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji, które swoją modlitwą i ofiarą ma wypraszać łaski dla pracujących misjonarzy i misjonarek. Przez utworzenie tych trzech wspólnot zakonnych o. Arnold chciał odpowiedzieć na wielkie wołanie Chrystusa.

Źródłem wielu łask dla Niego było Serce Pana Jezusa, oraz częste zatapianie się w tajemnicach męki i śmierci Zbawiciela. O. Założyciel codziennie odprawiał Drogę Krzyżową. Sam chciał i zachęcał do tego, by przyswoić sobie ducha Chrystusowego: pokorę, posłuszeństwo, milczenie i wnikać w tajemnicę Jego śmierci. Czcił Boga w tajemnicach Eucharystii, którą uważał za centrum swego życia.

Św. o. Arnold był przekonany, że istota wszelkiego działania misyjnego wynika z objawienia się i działania Ducha Świętego. Dlatego cale swoje Zgromadzenia i wszystkie prace oddał całkowicie pod Jego kierownictwo. W swoich modlitwach dużo miejsca Jemu poświęca. Również swoje Zgromadzenia zachęcał do całkowitego oddania się Duchowi Świętemu.

Kochał Maryję i czcił Ją jako Niepokalaną Oblubienicę Ducha Świętego. Miłość swoją wyraził w podziwie dla Jej życia zakotwiczonego w Chrystusie. O. Arnold widział w Niej wzór misjonarki, ze względu na gotowość pełnienia woli Bożej i służenia bliźnim.

Św. Arnold był człowiekiem głębokiej modlitwy i zawierzenia Bogu. "Kto się modli wiąże niebo z ziemią".

Miłujący Boże, Ty wezwałeś Arnolda do naśladowania Twego Syna, Słowa Bożego, w głoszeniu Ewangelii wszystkim narodom. Zapalony miłością do Niego i wypełniony Jego Duchem, poświęcił się całkowicie rozszerzaniu Twego Królestwa pokoju i miłości. Dlatego pełni ufności prosimy: Święty Arnoldzie, uproś nam gorącą miłość do Chrystusa i poświęcenie się misyjnemu powołaniu Kościoła. Prowadź nas, abyśmy budowali rodziny i wspólnoty, gdzie panuje sprawiedliwość, współczucie i jedność. Pomóż nam rozszerzyć nasze serca, aby ogarnęły wszystkich ludzi świata. Niech Światło Słowa i Duch Łaski przemieniają ten świat, uwalniając nasze serca, abyśmy stawali się w pełni ożywieni Duchem Jezusa. Amen.