Jednym z głównych celebracji związanych z Nadzwyczajnym Miesiącem Misyjnym w diecezji ełckiej było spotkanie osób konsekrowanych północno-wschodniej Polski w Gietrzwałdzie.

Zakonny zjazd sióstr i braci, w który włączyły się nasze siostry z Węgorzewa i Pieniężna, odbył się w pierwszą sobotę miesiąca i dzięki temu idealnie wpisał się w omawiany temat oraz miejsce spotkania. Na wstępie kustosz sanktuarium malowniczo przedstawił historię jedynych objawień Matki Bożej w Polsce zatwierdzonych przez Kościół. Przypomniał, że głównym przesłaniem Matki Bożej na czas trudów, zmartwień i niepokojów roku 1877 oraz nadal aktualny na dzisiejsze trudne czasy Kościoła jest: „odmawiajcie różaniec”. Natomiast najmocniejszym akcentem, jaki wspominała po latach jedna z wizjonerek i późniejsza siostra zakonna, Barbara Samulowska, było Niewysłowione Piękno Niepokalanej. „Piękno to nadal widać w całym Sanktuarium;  bazylika jest piękna, cudowny obraz jest piękny, plac objawień jest piękny, otoczenie górzyste jest piękne, bo Maryja jest piękna i Bóg jest piękny” mówił podczas homilii jeden z kapłanów.

Kontynuując temat, usłyszałyśmy konferencję o czystości dobrowolnego dziewictwa jako cnocie, która czyni nas pięknymi oraz w jaki sposób ją zachować i umacniać. Głównym punktem skupienia była Msza Święta - poprzedzona różańcem - celebrowana przezks. bp Jerzego Mazura. W homilii ks. Biskup jako misjonarz animował obecne osoby konsekrowane do działalności misyjnej na swoim miejscu posługi, podkreślając potrzebę odnowy charyzmatu we wspólnotach poprzez świadectwo życia ukazującego Boga jako swojego Pana i Oblubieńca. Wspomniał również o naszym Założycielu, św. Arnoldzie Janssenie, jako przykładzie postępowania w dzisiejszych czasach, który chcąc założyć Zgromadzenia w czasach zamykania Kościołów, działał wbrew temu, co się działo w świecie, pragnąc jedynie spełnić wolę Bożą.

Bp. Mazur dziękował za modlitwę za misjonarzy i o nią prosił. Jednym z darów ofiarnych były kosze pełne przemodlonych różańców, które każdy uczestnik spotkania złożył jako dar na misje w Nadzwyczajnym Miesiącu Misyjnym. Po Eucharystii był czas na posiłek oraz integrację z przybyłymi siostrami i braćmi, aby po przerwie powrócić do bazyliki na pięknie poprowadzoną adorację o Miłosierdziu Bożym z racji wspomnienia św. . Faustyny. To był wspaniały czas dzielenia z Matką Bożą trosk i wdzięczności oraz umocnienia duchowego i na nowo zapalenia misyjnego w miejscach pracy, apostolatu i życia zakonnego.

s. Olga Piluszyk SSpS