Razem z młodymi naszej diecezji warszawsko-praskiej, przed wspomnieniem błogosławionej Karoliny, wzięłam udział w synodalnej pielgrzymce do Zabawy.

Ppnad 40 osób wyruszyło autokarem już w piątek o godz. 15.00 spod katedry warszawsko-praskiej. Stąd najpierw udaliśmy się na Śląsk, do Bierunia Starego. Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży archidiecezji katowickiej zaprosiło na Śląsk młodzież z całej Polski! O godzinie 21. 00 w małym, drewnianym Sanktuarium św. Walentego, w pięknym bieruńskim kościele zwanym przez mieszkańców „Walencik” ,uczestniczyliśmy w Eucharystii pod przewodnictwem metropolity katowickiego, arcybiskupa Wiktora Skworca, wraz z młodymi z Częstochowy, Radomia, Bielsko- Białej i innymi, którzy, tak jak my odpowiedzieli na zaproszenie do Śląska.

Gościliśmy u rodzin. Posiłki i noclegi, a przede wszystkim możliwość poznania, spotkania się z rodziną śląską i ich kulturą ubogaciło nasz pobyt w Bieruniu. Doświadczyliśmy, jak bogata i piękna jest ta ziemia. Ten rok jest szczególny dla Śląska; tutaj w sierpniu obchodzono setną rocznicę wybuchu pierwszego powstania śląskiego. Dlatego w sobotę udaliśmy się do Muzeum Powstań Śląskich, które znajduje się w Świętochłowicach. Zwiedziliśmy zabytkową kopalnię węgla kamiennego Guido w Zabrzu z piękną kaplicą św. Barbary. Kapelan tej kaplicy opowiedział nam o kulcie świętej Barbary i wdzięczności górników dla Niej, o życiu rodzin śląskich i ich religijności, a także ich kulturze.

Odwiedziliśmy również naszą śląską Gospodynię – Matkę Boską Piekarską. Tu o godzinie 16.00 mieliśmy Eucharystię, a po niej pasjonujący wykład o tym Sanktuarium i wspólne zdjęcie przed wizerunkiem Maryi Piekarskiej noszącej tytuł Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej. Powrót na noc do rodzin w Bieruniu, kolacja z nimi oraz integracyjne spotkanie z młodymi w liceum były kolejną okazją do poznania śląskiej kultury i śląskiej godki, do wspólnej zabawy i modlitwy na koniec dnia. Nasza pielgrzymka w niedzielę o godzinie 7.00 pożegnała się z bardzo gościnnym Bieruniem i z samego rana wyruszyliśmy do Zabawy do Sanktuarium bł. Karoliny Kózkównej.

Data ta była nieprzypadkowa. Nasze odwiedziny w Sanktuarium przypadły w wigilię wspomnienia Błogosławionej. W czasie drogi autokarem już od piątku przygotowywaliśmy się na spotkanie z Karoliną w jej rodzinnych stronach- słuchając audycji o Niej, pogłębionego studium Jej osoby, o tym,jaka Ona była, w jakim żyła środowisku, jacy byli Jej rodzice, a także o tragicznych wypadkach jej śmierci. Tak przygotowani dojechaliśmy do celu naszej pielgrzymki. Nadeszła chwila modlitwy przy sarkofagu z ciałem Karoliny, które znajduje się pod głównym ołtarzem w Sanktuarium. Mieliśmy czas, by trochę pobyć w tym miejscu.

Odwiedziliśmy również dom rodzinny Karoliny i przeszliśmy szlakiem Jej męczeństwa, odprawiając wspólnie Drrogę Krzyżową do miejsca, gdzie zginęła t Bogosławiona w obronie czystości, tak piękny pozostawiając po sobie ślad dla młodych i nie tylko dla młodych. Szliśmy po śladach ucieczki tej dziewczyny, opierającej się carskiemu żołnierzowi, która ocaliła swą godność. Choć został jej zadany zabójczy cios, w lesie nieopodal swojego domu oddała swe życie, by zyskać życie z Chrystusem w Bogu. Zawierzyliśmy przez Jej wstawiennictwo na nowo nasze życie Bogu, ludzi młodych i po godzinie 12.00 wyruszyliśmy do Warszawy.

W tej drodze powrotnej młodzi mieli okazję posłuchać o powołaniu do małżeństwa dzięki Marcinowi i Agnieszce,  małżonkom, rodzicom piątki dzieci oraz o powołaniu do życia zakonnego, które podzieliłyśmy: Służebnica Ducha Świętego i Franciszkanka Misjonarka Maryi czyli  s. Maria i s. Beata; oraz do kapłaństwa, którym podzielił się ks. Michał, duszpasterz młodzieży naszej diecezji.

To nie był jeszcze koniec naszego wspólnego pielgrzymowania.  Na koniec już w Warszawie o godz. 18.00 uczestniczyliśmy we Mszy Świętej w parafii Najczystszego Serca Maryi przy Placu Szembeka.  W czasie tej Mszy Świętej ks. biskup Marek Solarczyk udzielił bierzmowania młodzieży tamtejszej parafii.. Podczas tej Mszy Św. także uroczyścierozpoczęła się peregrynacja relikwii bł. Karoliny Kózkówny po parafiach diecezji warszawsko-praskiej. Po wszystkim wracaliśmy do domu ubogaceni świadectwem życia pięknej dziewczyny, wdzięczni za czas na Śląsku, za rodziny, które nas ugościły, za miejsca, które odwiedziliśmy,za spotkanych ludzi, za naszą synodalną pielgrzymkę śladami błogosławionej Karoliny, patronki młodzieży polskiej. „Tam wpośród równinnych lasów, w pobliżu miejscowości Wał- Ruda zdaje się trwać ta wasza rodaczka, córka ludu „gwiazda ludu” i świadczyć o niezniszczalnej przynależności człowieka do Boga samego”. / fragm. homilii Jana Pawła II z beatyfikacji bł. Karoliny /

s. Maria Treffoń SSpS