Niektórzy mówią, że to, co piękne szybko się kończy...

Na szczęście patrząc oczami wiary ma się inne podejście do życia. Coś się kończy, ale coś nowego się rozpoczyna. Dla nas takim wielkim błogosławieństwem były śluby wieczyste i bezpośrednie do nich przygotowanie, czyli probacja. Przeżywałyśmy ten czas w małej, ale bardzo nam drogiej wspólnocie postulancko-probanistycznej: z naszą mistrzynią s. Celiną oraz z s. Alicją, mistrzynią postulatu oraz z postulantką Anią.

Jesteśmy ogromnie wdzięczne Bogu za cały ten czas i tyle dobra, które na nas spłynęło za pośrednictwem naszych kochanych Sióstr. Mamy tu na myśli zarówno wielkie łaski, jak np. możliwość przeżycia miesięcznych ćwiczeń duchownych u Sióstr Zawierzanek, jak i te wszystkie, które wypełniają naszą codzienność i wydają się tak „zwykłe”, że łatwo je przeoczyć... A przecież każde dobre słowo, uśmiech, wyrozumiałość i życzliwość sprawiają, że nasze życie jest lepsze. Przede wszystkim jednak dziękujemy – każdej z Sióstr i całym wspólnotom – za bezcenny dar modlitwy, który był nam ogromnym wsparciem. S. Agnieszka ucieszyła się również obecnością Sióstr, które mogły towarzyszyć jej w przygotowaniach i w samym dniu ślubów w raciborskim klasztorze Annuntiata. Natomiast s. Viktoriia wróciła do swojej ojczyzny, by swoje śluby wieczyste złożyć w obecności rodziny i Sióstr z Ukraińskiej Prowincji. Towarzyszyły jej również s. Celina i s. Agnieszka.

Z wdzięcznością w sercu, obiecujemy Wam wszystkim dalszą modlitwę i życzymy sił i radości na każdy nowy dzień!

s. Viktoriia Sarkisian SSpS i s. Agnieszka Chybińska SSpS