Pod tym hasłem w nocy 24/25 marca br. mogłam po raz kolejny uczestniczyć w Ekstremalnej Drodze Krzyżowej.

Ideą Ekstremalnej Drogi Krzyżowej jest przeniesienie nabożeństwa drogi krzyżowej poza budynek kościoła, przekształcenie jej w pieszą, nocną wędrówkę oraz głębokie przeżycie i doświadczenie własnej słabości. Ideą przyświecającą EDK jest schemat „wyzwanie, droga, zmaganie, spotkanie”.

Razem z innymi wędrowałam Trasą św. Rafała Kalinowskiego, liczącą 49 km. EDK rozpoczęła się tradycyjnie Mszą świętą o godz. 19:30 w kościele pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mielcu. Następnie wierni wyruszyli indywidualnie na jedną z proponowanych tras. Moja trasa wiodła przez Podleszany-Wylów-Łączki Brzeskie- Nagoszyn-Mokre-Wiewiórka-Golemki-Czarna-Lipiny i kończyła się w Pilznie. Droga była zróżnicowana pod względem rodzaju dróg i ukształtowania terenu.  Wędrowaliśmy przez drogi leśne, szutrowe, polne i asfaltowe; czasami wystąpiły odcinki podmokłe; minęliśmy dwa mostki nad rzeczkami i jeden bród…

Ekstremalna Droga Krzyżowa nie jest zorganizowaną pielgrzymką, lecz indywidualną praktyką religijną. Sztab EDK dostarczają jedynie rozważań na stacje drogi krzyżowej i propozycję tras, ale samo ich pokonanie i decyzja o ostatecznym kształcie trasy należy do uczestników. Uczestnicy pokonują trasy w grupach nie większych niż 10 osób.

Zgodnie z zaleceniami pomysłodawców, trasa Ekstremalnej Drogi Krzyżowej powinna: mieć co najmniej 20 km (zalecane jest ok. 44 km), wymagać od uczestnika co najmniej 8 godzin marszu, biec poza głównymi drogami i poza terenami zaludnionymi, być pokonywana w nocy i w milczeniu. Podczas wędrówki rozważaliśmy teksty zamieszczone przez aplikacje EDK lub korzystaliśmy z wydrukowanych rozważań.

Ekstremalna Droga Krzyżowa to droga słabości, pokonywania trudności i własnych ograniczeń po to, aby stać się pięknym człowiekiem. Na tej drodze ważny jest trud i ekstremalność. To jest droga przełomu. Wychodząc z własnej strefy komfortu, można odkryć inny świat. Można zmienić pomysł na swoje życie. To jest droga pięknego życia! Przemieniając się, można zacząć żyć wyjątkowo – tak, że będzie to zachwycało innych. I znaleźć życie w obfitości. Właśnie po to jest Ekstremalna Droga Krzyżowa. Ekstremalna Droga Krzyżowa jest bramą. Jeśli przez nią przejdziemy, możemy znaleźć życie w obfitości.

s. Barbara Pach SSpS