Jesteśmy nieustannie przynaglane do podejmowania nowych poszukiwań i przemyśleń w duchu Ewangelii, będących odpowiedzią adekwatną
do stale zmieniającej się
sytuacji człowieka w świecie.
Podstawą żywotności naszego powołania misyjnego jest wiara
w Trójjedynego Boga, który zamieszkuje nasze serca.
Indywidualnie i jako wspólnota powinnyśmy uwielbiać Boga w Trójcy Jedynego, czyniąc co w naszej mocy, aby przez wszystkich ludzi był poznany, miłowany i uwielbiany.
Duch Święty pragnie przekształcać nas, przenikać naszą modlitwę i działanie, uzdalniać nas do poświęcenia siebie
i wycisnąć swoje znamię na naszych wspólnotach. Jeżeli otworzymy się na Ducha Świętego i pozwolimy Mu działać w nas, wówczas damy świadectwo Jego obecności w świecie.
Jako Służebnice Ducha Świętego
w szczególny sposób miłujemy
i uwielbiamy Ducha Świętego, poprzez którego miłość Boża rozlana jest w naszych sercach.
Przynaglone miłością ku Niemu wytężamy swoje siły, aby również inni coraz głębiej poznawali Jego działanie w Bożym planie zbawienia, aby miłowali Go i Nim żyli.
W zażyłej jedności z Panem i pod kierownictwem Ducha Świętego spełniamy swą misjonarską posługę. Naśladujemy Chrystusa na drodze rad ewangelicznych, wiążemy się z jego Osobą i jesteśmy gotowe Mu służyć przez śluby – Bogu poświęconej czystości, ewangelicznego ubóstwa i apostolskiego posłuszeństwa. Żyjąc w misyjnym Zgromadzeniu zakonnym staramy się o to, aby miłość Boża uwidaczniała się w naszym życiu i w posłudze. Jako wspólnota sióstr różnych narodów i języków, stajemy się żywym znakiem jedności i różnorodności Kościoła.
Jedność z Panem i między sobą umacnia się i pogłębia, gdy wspólnie uczestniczymy w świętowaniu Eucharystii, uważnie słuchamy Słowa Bożego i modlimy się w radości Ducha Świętego.
Modlitwa ta, która jest wyraża ducha i intencję naszego ojca Założyciela jest formułą naszej trynitarnej duchowości i misjonarskiego charyzmatu.
Stanowi nasze pierwszorzędne zadanie. Przyczyniamy się do rozkrzewiania Dobrej Nowiny przede wszystkim tam, gdzie jej jeszcze nie głoszono lub głoszono ją w sposób niewystarczający.
Przez publiczne śluby Bogu poświęconej czystości, ewangelicznego ubóstwa
i apostolskiego posłuszeństwa odpowiadamy na Jego wezwanie i oddajemy się na własność nade wszystko umiłowanemu Bogu.
Jesteśmy nieustannie przynaglane do podejmowania nowych poszukiwań i przemyśleń w duchu Ewangelii, będących odpowiedzią adekwatną
do stale zmieniającej się
sytuacji człowieka w świecie.
Różnorodność pod względem pochodzenia, narodowości, charakteru i wieku współsióstr stwarza okazję do poznania bogactwa wielorakich darów Ducha Świętego.