Profesja wieczysta to akt przymierza, poprzez który siostra oddaje się na zawsze nade wszystko umiłowanemu Bogu oraz wiąże się ze Zgromadzeniem i jego misją w kraju lub za granicą.

Bezpośrednie przygotowanie do profesji wieczystej jest nadzwyczaj ważne. W odosobnieniu i ciszy tzw. probacji, trwającej ok. 9 miesięcy, siostra rozważa pełne miłości kierownictwo Boże, jakiego doświadczyła dotychczas w swoim życiu i w działalności jako Służebnica Ducha Świętego. Poświęca więcej czasu na modlitwę, czytanie duchowne i studium, Przygotowanie do wieczystej profesji odbywa się pod kierunkiem siostry mającej doświadczenie w życiu zakonnym. Wtedy również probanistka otrzymuje przeznaczenie misyjne, o które prosiła, z uwzględnieniem wybranego kraju oraz rodzaju pracy.
Zewnętrzną oznaką oddania się Bogu na zawsze jest noszona odtąd obrączka z symbolem Ducha Świętego.

Po wieczystej profesji nasz stosunek do Trójjedynego Boga powinien nadal się pogłębiać, a kontemplacja i działalność w naszym życiu zakonno - misyjnym coraz bardziej tworzyć jedno, stąd mówimy o formacji ciągłej. W czasie ustawicznych przemian odnowa religijna i dokształcenie zawodowe są szczególnie potrzebne do skutecznego wypełniania naszej posługi apostolskiej.
Gdy po latach wytężonej działalności apostolskiej siły powoli nas opuszczają, wrastamy w inny rodzaj posługi misjonarskiej. Swoje dolegliwości i wyrzeczenia związane z wiekiem chętnie ofiarujemy Bogu w intencjach i potrzebach Kościoła i świata.
Już w latach aktywnej pracy przygotowujemy się do przyjęcia podeszłego wieku przez akceptację granic swoich możliwości i zanikania sił, przez odrywanie się od ulubionych czynności. Takie wyrzeczenie prowadzi nas do głębszej zażyłości z Chrystusem.
Wszystkie uświadamiamy sobie, że w realizowaniu naszego powołania zakonnego wciąż jesteśmy w drodze, a nie u celu. Pokonując trudności naszego pielgrzymowania, życiem poświęconym Bogu dajmy świadectwo ostatecznego przyjścia w chwale. Ufając niewzruszonej wierności Ojca Niebieskiego i przynaglone miłością Ducha Świętego, chcemy w tej drodze wzajemnie zachęcać się i wspomagać, aż nasze życie osiągnie swoje dopełnienie w Jezusie Chrystusie.